Panorama- wyspa Ugljan- czterogodzinny rejs żaglowcem

ZABYTKI, OSOBLIWOŚCI PRZYRODY I ATRAKCJE

Wyspa Ugljan - Obejmuje 71km2 i oddzielona jest od wybrzeża Kanałem Zadarskim (2- 5 km szerokości). Z Zadaru na wyspę praktycznie co godzinę kursują promy i statki pasażerskie- jest to najbardziej uczęszczana lina promowa na całym Adriatyku, lepszego połączenia z lądem nie ma żadna inna wyspa w Chorwacji.

Ugljan nazywana jest zielonymi ogrodami Zadaru, ponieważ wielu mieszkańców miasta ma tutaj swoje letnie domy, ogródki, pola i gaje oliwne. Oliwki uprawia się w tym miejscu przynajmniej od czasów Ilirów a proces tłoczenia oliwy jest specyficzny (oliwki są moczone w wodzie morskiej). Za czasów rzymskich funkcjonował tu duży port, z którego oliwę transportowano do różnych zakątków imperium.

Poza plantacjami wyspę pokrywają lasy sosnowe i zarośla śródziemnomorskiej makii.

Wśród bujnej roslinności kryją się starochorwackie kościółki, klasztory, wyspiarskie kamienne zabudowania i wille wypoczynkowe z dawnych czasów.

Północne części wyspy są zamieszkałe, tutaj znajdują się główne, tradycyjnie rybackie miejsowości, natomiast wybrzeże południowe jest praktycznie nietknięte i dzikie, oferuje mnóstwo malowniczych zatok i ukrytych plaż o krystalicznie czystej wodzie i pięknych widokach.

Zarówno Ugljan jak i sąsiednie wyspy stwarzają idealne warunki do uprawiania turystyki rowerowej, można tu odkryć wiele półdzikich dróg na niezamieszkałych obszarach, gdzie na rowerzystów czeka jedynie przyroda, cudowne widoki i błękit morza oraz bezchmurne niebo.

Ugljan połączona jest z sąsiednią wyspą Pašman mostem, pod którym przepływa nasz statek w drodze na Kornati.

Kukljica - Niewielka (7km²), tradycyjnie rybacka miejscowość przy przesmyku między dwoma wyspami Ugljan i Pašman.

Centrum Kukljicy położone jest wokół dużej zatoki, w której znajduje się port rybacki, marina jachtowa i część plaż ulokowanego na przylądku ośrodka turystycznego Zelena Punta. Wzdłuż wybrzeża biegnie deptak spacerowy obsadzony palmami, kwiatami i agawami, przy którym znajdują się liczne restauracje, kawiarnie i cukiernie.

Kukljica to fantastyczne miejsce na krótsze spacery po wygodnych utwardzonych drogach i deptakach oraz na długie wycieczki po drogach żwirowych i ścieżkach wśród lasów, gajów oliwnych i śródziemnomorskiej makii.

Główna plaża ciągnie się wzdłuż półwyspu Zelena Punta, a dwie mniejsze Pod Debra i Gnojšće- na krańcach centralnej części miejscowości. Poza strefą zabudowy (ok. 1km), na południowym niezamieszkanym wybrzeżu znajduje się najbardziej znana i najpiękniejsza tutejsza plaża- Velika Sabuša- idealna dla dzieci oraz dwie dzikie zatoki Mala Sabuša i Jelenica. Kukljica posiada również jedną piaszczystą plażę, na północnym wybrzeżu – Kostanj.

Podczas postoju będą Państwo mogli skorzystać z kąpieli w Zielonej Puncie. Plaża ta jest ogólnodostępna, z betonowymi platformami i częściowo plażą żwirową, woda- przy brzegu płytka, ale szybko robi się głęboko, grunt żwirowo- kamienisty. W jednym miejscu betonowa platforma wysypana jest piaskiem- jest to miejsce przygotowane dla najmniejszych dzieci. Tutaj znajduje się również zjeżdżalnia do morza. Cały przylądek porośnięty jest lasem, więc każdy kto ma dość słońca może odpocząć w cieniu. Częściowo zacienione są również platformy nad samym morzem. Przy plaży znajduje się beach bar, plac zabaw dla dzieci, mini golf, stoły do tenisa, trampolina, tor przeszkód na wodzie oraz można wypożyczyć leżaki, sprzęt wodny: kajaki, rowerki wodne itp.

Kto nie ma ochoty na kąpiel w morzu może pozwiedzać. Wystarczy wejść głębiej w wąskie uliczki aby zobaczyć stare kamienne domy o tradycyjnej dalmatyńskiej architekturze, kościół parafialny pod wezwaniem Nawrócenia św. Pawła apostoła zbudowany w 1666 roku (na miejscu wcześniejszej świątyni z 1385r.) czy przyległy do niego stary cmentarz gdzie zamrłych chowano pierwotnie pod kamienną posadzką na dziedzińcu.

Ciekawostką jest, zachowana do dziś (od ponad 500 lat!), tradycja obchodów największego tutejeszego święta- Matki Boskiej Śnieżnej, przypadającego na 5 sierpnia. Zaczyna się uroczystą mszą świętą w kościółku w zatoce Ždrelaščica (mijamy go w drodze na Kornati), na którą wierni przybywają statkami (każdy może wejść na pokład), skuterami, rowerami, pieszo. Po mszy figura Matki Boskiej z dzieciątkiem przypływa w wielkiej morskiej procesji do Kukljicy i przenoszona jest do kościoła św. Pawła, gdzie pozostaje przez cały miesiąc.

W ostatnich latach miejscowość stała się głównym centrum gastronomicznym dla gości wypoczywających na wyspach Ugljan,Pašman i jachtach zacumowanych w pobliżu. 6 restauracji, 5 kawiarni, cukiernia i beach bar (drinki). Do wyboru jest pełen przekrój dań od pysznych zup, makaronów, pizzy z pieca (restauracja Terazza i Ciao Ciao) przez ręcznie robione ćevapćicie (Ciao Ciao) do tradycyjnych dań mięsnych, rybnych i owoców morza w konobach Udica i Stari Mlin.

Dla łasuchów obowiązkowy adres to cukiernia Hajduk (lody, kawa mrożona, gofry, ciasta- np. bałkańska baklava) i budka z naleśnikami.

Godzinny postój w Kukljicy to za mało aby skorzystać ze wszystkiego co miejscowość oferuje ale zawsze można tutaj wrócić na kolejne wakacje....

Kali - mała wioska, rozciągająca się na około 15 km, położona w południowej części wyspy Ugljan. Kali po raz pierwszy wspomniano w dokumencie pochodzącym z 1299 r. n.e., jednak znaleziska archeologiczne na wzgórzu Orjak dowodzą, że była zamieszkana od czasów prehistorycznych.

Rybacy z Kali, najsłynniejsi rybacy na świecie, rzeczywiście mają powód do sławy. Oprócz tego, że kładą chleb na stół (i sardynki), rzemiosło rybackie po prostu płynie w ich krwi. Od XIX wieku sprzęt rybacki można spotkać w całym Kali. Nie ma rodziny w Kali, która nie wychowałaby rybaka. Rybołówstwo w Kali zaczęło się intensywniej rozwijać w XIX wieku. Ponieważ ryby są rzadkie w pobliżu brzegu, rybacy z Kali musieli wypływać na kanał Zadarski i otwarte morze Adriatyku, aby ich szukać. Specjalizowali się w połowach tuńczyka przy użyciu sieci okrężnych, a od połowy XX wieku używają sieci okrężnych do połowu małych pelagicznych (niebieskich) ryb. Rybacy z Kali są również zatrudnieni w rejonie Morza Śródziemnego, Atlantyku i Oceanu Spokojnego.

Mieszkańcy wsi od wieków uprawiają oliwki i produkują oliwę z oliwek. Oliwki są również główną uprawą, zwyczajowo uprawianą w sposób przyjazny dla środowiska. Kali szczyci się jedną z największych tłoczni oleju na wyspach Zadar.

Chorwackie miasta i wioski nie są niczym niezwykłym, że mają unikalne dialekty, różniące się od najbliższego miasta, a nawet sąsiedniej wioski. Kali słynie na archipelagu zadarskim ze swojego archaicznego lokalnego (czakawskiego) dialektu, lokalnie zwanego „kualjski govor”. Zamiast standardowego chorwackiego „more” (morze), miejscowi mówią „muore” (morze), zastępując samogłoskę „o” dyftongiem „uo”. Mieszkańcy Kali, powszechnie używani zarówno przez młodsze, jak i starsze pokolenia, wyrażają w ten sposób miłość do swojej wioski od ponad dziesięcioleci.

Zdecydowanie najpopularniejszą plażą w Kali jest Batalaža, położona w małej zatoce. Jeśli nie przepadasz za kamyczkami, na plaży znajduje się wybrukowany obszar do opalania, a w kawiarni Mavra możesz ochłodzić się zimnym napojem. Batalaža ma wszystko, więc dla gości przygotowano leżaki i parasole. Ponieważ jest to zatoka, woda jest prawie zawsze spokojna i ciepła. Możesz też wybrać się na spacer wzdłuż morza. W pobliżu plaży znajduje się kilka restauracji oferujących pyszne specjały rybne.